Vrouwtje was gevraagd of ze Pepper wilde uitlaten. Pepper, een blonde labrador, type dierlijke tank: dendert door iedereen heen, springt iedereen een hernia en steekt bovendien werkelijk altijd zijn neus in je kruis. Ik bedoel maar.
Vrouwtje ging eerste een rondje met Chanda en Pepper (met drie grote honden lopen was een beetje teveel van het goede). Chanda blij, Pepper blij.
Maar in al zijn blijheid was Pepper vergeten te poepen. Kakt die gek midden op de stoep van onze buren! Vrouwtje pakte nog net niet haar vergrootglas erbij, maar ze ging op haar knieën met haar hand gewikkeld in een zakje doortastend op zoek naar de bolus. Ik wilde nog aanwijzingen geven: ‘warm, warm, warmst’. Maar dat voelde ze zelf ook wel, hehe.
Nou ja, je kunt het maar kwijt zijn he. Daarna hebben we heerlijk gespeeld. Vrouwtje probeerde nog wat appel-oefeningen met ons tweeën te doen. Dat ging bij mij natuurlijk foutloos. Maar die blonde tank was na vier koekjes al niet meer meer geïnteresseerd, en kroop in de bosjes om iets lekkerders op te peuzelen, een kattendrol waarschijnlijk. Hier komen deed hij vervolgens natuurlijk voor geen meter. Wat Pepper dan weer wel kon in zijn aandachtsspanne van een halve minuut? Omvallen als je ‘pang pang’ zegt.
Bij mij viel hij al om toen ie me zag, hoefde ik helemaal geen commando voor te geven. Zie filmpje, hehe!
