Zo had ik even zin in het feestje van vrouwtje! Ze werd voor de vierde keer 39 en dat moest gevierd worden. Klein maar bescheiden, met dode dieren op de bbq en gehaktballetjes die zo door de lucht mijn bekkie in vlogen. Met dank aan de werpkunsten van opi.
Iedereen heb ik enthousiast beblaft, bekwijld en bebedeld. Dat mag uiteraard niet van vrouwtje, maar dat zag ze lekker toch niet. Die was veel te druk met Ritualscadeautjes ontvangen, jeeeeeeghhhh! Wat een meur!
Uiteraard heb ik vrouwtje ook een cadeautje gestuurd, ondanks dat ze zo streng voor me is. Echt mazzel voor mij, joh, die slechte ogen! Ik hoor haar wel af en toe zeggen: “Yoko, niet stofzuigen!”
“Huh? Wie ik?”
Als mensen iets op de grond laten vallen eten ze het niet op, dat vind ik verspilling. En die drie seconde-regel geldt heus niet voor ons viervoeters. Wij likken tenslotte ook dagelijks aan onze poeperd en daar worden we ook niet ziek van. Het liefst lik ik vrouwtje daarna weer in haar poffer, maar dat mag ook weer niet… zelfs niet op haar verjaardag…