Het laatste deel van onze etappe van het Trekvogelpad begon fantastisch. Vrouwtjes ene soepoog zat blijkbaar nog half dicht, want we belandden meteen in industriegebied. We moesten langs het water blijven lopen… was ze alleen even vergeten uit te zoeken of dat water aan onze linker- of rechterkant had moeten liggen.
Maar ach, de spirit zat er goed in. Het regende niet meer, we waren goed uitgerust na die 9km van gister en onze spiertjes wisten inmiddels wat er van ze verwacht werd. We liepen langs het Oostzaan, Ilpendam, Haaldersbroek (wie heeft daar ooit van gehoord?) en we staken zo af naar huis.
Rustig maar gestaag. Ik mocht overaal heerlijk uit de sloot drinken, vrouwtje checkte of ik geen last had van mijn pootjes en ik mocht af en toe lekker los lopen. Inmiddels had vrouwtje de navigatie een beetje onder de knie en liepen we zonder al te veel kleerscheuren (ach, Grote G. had een winkelhaak in z’n broek, maar ach) naar huis. Maar niet voordat we eerst even een lekker hapje gegeten hadden. ’s Avonds liepen we tussen de weilanden door, waar gekke koeien naar ons toekwamen.
Hmmm, wat een heerlijk avontuur was dit. Wanneer gaan we weer vrouwtje?
