Ik neem je mee

Bikkel die ik ken, ben ik nergens bang voor. Bovendien gilden de kinderen niet naar mij, maar naar de presentator Klaas Kruistrum. Vrouwtje moest professioneel blijven, maar ik meende – ik kan mij vergissen hoor – ook een gilletje te horen van haar na een interview met een van de gasten, Gers Pardoel.
‘Oh, wat is ie aardig,’ hoorde ik haar zuchten.
‘En hij is ook nog eens ziek en hij neemt alle tijd voor een praatje,’ zwijmelt ze verder.

Pffff, zit ik daar een beetje stoer te doen, alsof al die grijpgrage kinderhandjes, hysterische presentatoren, krioelende crew, 20.000 lux in mijn poffer mij niet deren, heeft vrouwtje enkel oog voor Gers.

En wie heet er nou Gers? Oké, Yoko is ook best een rare naam, das waar. Maar Gers was ook nog eens bang voor me. Hehe, watje die rapper! Moest ik van vrouwtje een beetje afstand houden. Deed ik natuurlijk niet. Ik wilde ‘m ook wel even besnuffelen. Jammer genoeg begon hij niet te gillen of weg te rennen, hehe. Hij deed zelfs een poging om me te aaien! Toen sloeg vrouwtje helemaal door, vroeg ze hem nog even of ik met ‘m op de foto mocht.
Hij zei ook nog eens ja. Kwam ie naast me zitten. Vrouwtje weer helemaal blij.
Normaal gesproken, veren mijn oren op en trek ik mijn schattigste schuine koppie als ik op de foto ga. Maar vrouwtje kon de pot op. Ik keek lekker een andere kant op hoor… Maar ik moet zeggen, maar hij deed echt z’n best.
Oké, hij was aardig.
Oké, heel aardig dan.
Oké, ik ben fan.

? ? ? ?
‘Zomer, in mijn hart is het zomer
Vier seizoenen lang zomer
Met jou is het nooit koud’
? ? ? ?

Ps. In alle eerlijkheid moet ik wel bekennen dat vrouwtje apetrots op me was omdat ik zo goed gewerkt had en me niet van de wijs liet brengen!